Op dit moment gaan we door een onzekere en lastige periode. Twee weken geleden leek er niks aan de hand, mijn agenda stond nog vol afspraken, volop werk. Maar een week later ziet alles er totaal anders uit. Geen werk, geen inkomen, geen doel en ook wel een beetje angst. Wat gaat de toekomst brengen? Hoe lang gaat dit duren en wat gaat de impact zijn. Allemaal vragen waar heel veel mensen mee zitten en niemand heeft het antwoord.
Training en structuur
Als sporter vond ik structuur en duidelijkheid heel erg overzichtelijk en prettig. We werken in trajecten van 2 jaar. WK’s, Olympische spelen en tussendoor zijn daar nog andere toernooien. Met je club speel je gedurende het seizoen elke zondag een wedstrijd. Het start allemaal met een voorbereiding, dan een periode dat club en Nederlands elftal door elkaar heen lopen, pieken tijdens de wedstrijd op zondag en dan begint week weer opnieuw met evalueren en weer vooruit kijken. Met als doel om aan het einde van het club seizoen te pieken tijdens de play-offs en hopelijk een prijs te pakken met je club, maar ook in vorm zijn en op te vallen voor de selectie van Oranje.
In 2008 stond bij mij alles gereed om er tijdens de Olympische spelen van Beijing bij te zijn, na het missen van de spelen van 2004 vanwege slechte vorm. Totdat ik 8 maanden voor aanvang van die Olympische spelen mijn kruisband afscheurde. Een halfjaar lang trainde ik 6 dagen per week 5/6 uur per dag om die spelen te halen. Een pittige periode, maar ook lekker overzichtelijk met een heel helder doel op de lange termijn en heldere doelen op de korte termijn. Helaas redde ik het niet en kwamen de Spelen van Beijing te vroeg voor mij, ikw as niet op tijd fit. Alles stopte abrupt. Mijn doel was ineens weg, mijn inkomen viel weg en ineens was alles onzeker. Dat is een heel naar en onprettig gevoel en dit gevoel bekroop mij afgelopen week weer een beetje toen ik bericht kreeg dat de ene opdracht na de andere opdracht gecanceld werd.
De overlap tussen mijn carriere en de Corona crisis.
De lessen van toen kunnen mij nu weer helpen. Invloed op de toekomst heb ik niet, laat staan een oplossing voor deze crisis. Wat ik nu wel kan doen is me focussen op de dingen waar ik wel invloed op heb. Structuur in mijn dag is belangrijk voor mij, werk biedt mij nu niet die structuur. Dus sta ik elke dag om 7 uur op en dan start ik de dag met een wandeling of een sportsessie van een uur. De dag deel ik in met momenten dat ik boeken lees, podcasts luister en ik heb mezelf zelfs voorgenomen om te gaan mediteren. Niet echt mijn ding, maar laat ik het een proberen en starten met een kwartier per dag. Breken met oude gewoontes om nieuwe dingen aan te leren. Er zijn momenten dat ik me toe ga geven aan het feit dat ik niks om handen heb, wanneer komt dat nou voor buiten de vakanties? Het enige wat ik doen is me nu ontwikkelen en omgaan met deze onzekerheid om voorbereid te zijn op het moment dat deze ellende voorbij is, want dat moment gaat een keer komen.
